Toksyczni ludzie w powieściach Montogomery

Iwona

Może niektórzy z was pamiętają ten temat ze starego forum. W książkach Montgomery jest dużo osób, które dzisiaj nazwane zostałby toksycznymi.
Matka Tadzia to toksyczna matka, nadopiekuńcza i bardzo zaborcza.
Ciotka Mary Maria Blythe która jest ciągle niezadowolona, krytykuje wszystkich i wszystko.
Kuzynka Zuzanny Zofia, która we wszystkim dostrzega tylko złe strony.
Babcia Janki, która jest tak zazdrosna o uczucia swojej córki, że aż nienawidzi swojej wnuczki.

Patt · Wysłany: Sob 20:57, 14 Mar 2009 Temat postu:

Ja bym jeszcze dorzuciła Maję Binne.

Keira

Toksyczną nazwałabym także matkę Pauliny - Paulina nic nie mogła robić, matka ją "szantażowala uczuciami" w okropny sposób.
Albo - pamiętacie siostry Katarzynę i Elizę? K. była pesymistką, a Eliza tak straszną pesymistką, że jej przekonania mogły wpędzić w podły nastrój.

Kasika

Ja myślę, że niektóre z tych osób są trochę przesadzone, przerysowane. Aż nie chce się wierzyć, że można być takim okrutnym jak Kobieta, czy po prostu głupim jak matka Pauliny. Chociaż, z drugiej strony, kto wie, może Maud w swoim życiu spotkała podobne osoby.. A może po prostu połączyła w nich najgorsze cechy z jakimi się zetknęła.

Iwona

Właściwie też miałam takie wrażenie .
Ale z drugiej strony nie ma w jej książkach postaci do końca złej, zepsutej do szpiku kości .
No może Nan z Dzbanu z Ciotki Becky, samolubna odbiła Gai narzeczonego tylko po to by sprawić jej ból i dowieść że żaden mężczyzna jej się nie oprze. Zresztą słusznie (bo nie oparł się).

Rilla

Zaś z drugiej strony, bez takich wyrazistych postaci, książki Maud byłyby nieco nudne Wink

Zawsze szalenie podobała mi się filozofia życiowa Katarzyny i Elizy Mr. Green

oraz komentarze pani Gibson, matki Pauliny Wink

Że nie wspomnę o mojej zdecydowanej faworytce, kuzynce Zofii, której czarnowidztwo było dla mnie najlepszą rozrywką Smile

Iwona

O tak pani Gibson była niesamowita .
"O możesz jechać na wesele i dobrze się bawić. Ja tu mogę umrzeć, a ty jedź i baw się dobrze. Pozostawiam to twojemu sumieniu."

Kasika

Właśnie; to swego rodzaju granie na psychice, gdyż gdy 'zostawiała to jej sumieniu' już nie było wątpliwości, że córka podporządkuje się woli matki.

Rilla

Tak zwany szantaż emocjonalny Mr. Green

Niemniej jednak, wprowadzał do książki sporo komizmu, zwłaszcza umiejętny dobór słów pani Gibson XD Wink

Wiki

Parvati

W powieściach LMM było sporo takich osób - Kobieta i babcia Elżbietki, matka Pauliny, babcia Jany, ciocia Mary Maria... Jednak nie były takie same z siebie, życie uczyniło je takimi. Np. ciocia Mary Maria była bardzo samotna, nie miała nigdy żadnej przyjaciółki, dlatego stała się zgorzkniała. Kobieta kochała matkę Elżbietki, więc obwiniała dziewczynkę o śmierć matki. Babcia Jany kochała swoją córkę i nie chciała się nią dzielić z nikim. Także Katarzyna, zanim zmieniła się pod wpływem Ani, była trochę toksyczna, ale to dlatego, że nigdy nie zaznała miłości.

Joanna Anna

Myślę, że takie postaci powodują, że mimo wszystko powieść jest ciekawsza. Pani Gibson bardzo mnie bawiła. Mimo wszystko są naprawdę tacy ludzie i wcale nie trzeba tak daleko szukać Wink

.

Włóczykijka

Takie postacie można wymieniać i wymieniać, ale tak jak powiedziała Joanna - dzięki temu jest ciekawiej. I, dodam, prawdziwiej. To też element dydaktyczny, bo w większości przypadków takim osobom udało się pomóc. Gdyby ich zabrakło, to już w ogóle by mówili, że wszystko to takie nierealne i różowe. Very Happy