Hortensja de Beauharnais

Wiki

Wikipedia Hortensję opisuje w ten sposób Przypisy do tekstu moje Wink

:

Hortensja (Hortense) de Beauharnais (ur. 10 kwietnia 1783 w Paryżu - zm. 5 października 1837 w pałacu Arenenberg w kantonie Turgowia w Szwajcarii) była córką cesarzowej francuskiej Józefiny z jej pierwszego małżeństwa z wicehrabią Aleksandrem de Beauharnais (1760 -1794), królową Holandii jako żona Ludwika Bonapartego i matką króla Holandii Napoleona Ludwika oraz cesarza Napoleona III.

Jako dwunastoletnie dziecko Hortensja została przyjęta do ekskluzywnej pensji dla dziewcząt w Paryżu, prowadzonej przez panią Campan*, gdzie uczęszczały panny z najwyższych sfer. 8 marca 1796 jej matka zawarła powtórne małżeństwo z mało jeszcze znanym generałem Napoleonem Buonaparte, który przy tej okazji zmienił nazwisko rodowe na "Bonaparte", brzmiące z francuska. Adoptował dzieci małżonki, Hortensję i jej starszego brata Eugeniusza.**

Wiedząc, że nie może mieć więcej dzieci, cesarzowa Józefina pragnęła scementować unię rodzin Bonaparte i Beauharnais w nadziei, że jej syn lub wnuki staną się następcami Napoleona. W tym celu wydała Hortensję za mąż za Ludwika, młodszego brata ówczesnego Pierwszego Konsula Bonapartego (4 stycznia 1801). Hortensja stała się w ten sposób szwagierką swej własnej matki. Małżeństwo było nieudane: Ludwik cierpiał na chorobliwą zazdrość*** i urojenia paranoidalne, a Hortensja na hipochondrię. Ze związku pochodziło trzech synów:

* Napoleon Ludwik Karol****
* Napoleon Ludwik,
* Ludwik Napoleon, późniejszy cesarz Napoleon III (według niektórych historyków syn Karola de Flahaut).

W roku 1806 Napoleon I stworzył Królestwo Holandii i dał tron swemu bratu Ludwikowi. Hortensja została królową. W roku 1810 Ludwik, skłócony z bratem, został przez niego zmuszony do abykacji i małżonkowie rozstali się: Hortensja z synami powróciła do Francji, a Ludwik osiedlił się w Niemczech.

Piękna, inteligentna i uwodzicielska Hortensja miała w tych latach wielu kochanków. Najtrwalszym okazał się związek z hrabią Karolem de Flahaut*****, synem Talleyranda. Miała z nim urodzonego 1811 syna Karola Augusta de Flahaut, który potem jako książę Karol August de Morny odegrał ważną rolę za panowania swego brata przyrodniego, Napoleona III.
W okresie "stu dni Napoleona" Hortensja opowiedziała się za cesarzem, co doprowadziło do jej banicji z Francji w roku 1816. Prowadziła z synami wędrowne życie po Niemczech, Szwajcarii i Włoszech, aż w końcu postanowiła się osiedlić w Szwajcarii i zakupiła w roku 1817 pałacyk Arenenberg w miejscowości Salenstein, w kantonie Thurgau, gdzie mieszkała do końca życia (w roku 1906 cesarzowa-wdowa Eugenia*podarowała zamek kantonowi).

Ostatnie lata miała trudne: w roku 1831 syn Napoleon Ludwik Karol zmarł nagle jako powstaniec włoski, w 1837 ostatni syn, Ludwik Napoleon, został zmuszony do ucieczki do USA po nieudanej próbie zamachu stanu we Francji. Hortensji udało się zawiadomić go o swej ciężkiej chorobie; powrócił w pośpiechu do Europy i był obecny przy jej ostatnich chwilach. Do końca życia Napoleon III nosił przy sobie jej ostatni list. Pochowano ją obok matki w kościele parafialnym w Rueil-Malmaison pod Paryżem.

* Madame Campan była wierną damą dworu Marii Antoniny, przyjęła na pensję także Karolinę - siostrę Napoleona. Rzeczywiście pensja była jedną z najlepszych owego czasu, o wielkiej renomie.
** Z wielu świadectw wynika, że Napoleon ogromnie kochał adoptowane dzieci, traktując je jak swoje,
*** Fakt... Ludwik szpiegował Hortensję, itd. Podobno sam cierpiał także na mocno posunięty reumatyzm, który sprawił, że miał praktycznie bezwładną prawą rękę. Hipochondrii Hortensji nie skomentuję, pierwszy raz o tym słyszę!
**** Który został wyznaczony na następcę tronu Francji, po Cesarzu Napoleonie (krew Bonapartego i Józefiny) ale zmarł w 5 roku zycia. Sad

***** Nieślubnym Mr. Green

. Iiii... Karola przecież łączono także z naszą rodzimą Anetką! No! No! Mr. Green

!

Ogromnie chciałabym przeczytać "Pamiętniki krolowej Horensji" niestety prawie niemożliwe jest ich zdobycie . Sad

Bardzo lubię córkę Józefiny, wierną, oddaną, piękną, uroczą, podobną do swej matki.

A! Chciałabym dodać, że Hortensja skomponowała Partant pour la Syrie oficjalny hymn Francji podczas panowania Napoleona III. Podobno napisała kompozycję, podczas niespokojnych dni kampanii egipskiej, gdy bała się o los swego brata - Eugeniusza, rannego w bitwie.