Dziewczyna z Pomarańczami

Izania

Autor:Gaarder Jostein

Tytuł:Dziewczyna z Pomarańczami

Gaarder ma odwagę zadawać najtrudniejsze pytania, niczego nie owijając w bawełnę: "Co byś wybrał, gdybyś miał taką szansę? Zdecydowałbyś się żyć na Ziemi przez krótką chwilę, aby po kilkudziesięciu krótkich latach zostać wyrwanym z tego świata i nigdy już tu nie powrócić? Czy też byś z tego zrezygnował? [...] Takie bowiem są reguły. Jeśli wybierasz życie, wybierasz także śmierć".

Autor imponuje śmiałością i powagą, gdy serwuje młodym czytelnikom tego rodzaju egzystencjalne pytania. Pozwala sobie na sentymentalizm i prostotę, lecz nigdy nie popada w tanie filozofowanie. "Dziewczyna z pomarańczami" to powieść, przy której się płacze bez uczucia, że zostało się oszukanym.

[link widoczny dla zalogowanych]

marigold

Konkursowa lektura, czyż nie, Izaniu? Wink

W tym roku, lektury są wyjątkowo przyjemne... Książka napisana lekko, prosto, czyta się szybko. Akcja ciekawa, a wogóle pomysł z pośmiertnym listem - świetny Smile

I miejsce ukrycia listu Very Happy

Izania

To nie tak Marigold.
Dla mnie ta książka jest czymś więcej , ona podała mi temat do rozmyśleń , to książka o miłości i śmierci. A śmierć nie jest lekka ... nie , jest dla wielu końcem.

„Pytam jeszcze raz: co byś wybrał, gdybyś miał taką szansę? Zdecydowałbyś się żyć na Ziemi przez krótką chwilę, aby po kilkudziesięciu krótkich latach zostać wyrwanym z tego świata i nigdy już tu nie powrócić? Czy też byś z tego zrezygnował? Masz tylko tę alternatywę. Takie bowiem są reguły. Jeśli wybierzesz życie, wybierzesz także śmierć”*.

marigold

Na pewno, Izaniu, dostarcza tematów do przemyśleń - bez wątpienia.

Ja sama, gdybym otrzymała pytanie, które zresztą zacytowałaś, ani chwilę nie namyślałabym się nad odpowiedzią. Może dla tego taka książka nie ma dla mnie, aż takiej głębi, jak dla Ciebie. Dziwiłam się chłopakowi, że tyle się zastanawiał. Ja tak obsesyjnie kocham życie i każdy dzień, więc wybrałabym życie, nawet płacąc za to śmiercią. Śmierć, po za tym, to nie koniec, to początek...

Ale masz rację, książka piękna... i głęboka.

Izania

Jednak gdy się na tym głębiej zastanowić , postawić się na miejscu Jana Olava to odpowiedź nie przychodzi łatwo.
On miał wszystko : ukochaną żonę , syna i marzenia , wiele marzeń. I naraz musiał to wszystko oddać , w centrum szczęścia.
I dlatego zastanawiał się , czy nie lepiej by było gdyby nigdy nie poznał Dziewczyny z Pomarańczami?
Ja nie umiem postawić się na jego miejscu , dlatego nie odpowiem na to pytanie. Jeszcze nie.

marigold

Tak, masz rację, Izaniu. Ale czy nie było warto zaznać choć trochę tego szczęścia, miłości? Czy mógłby żyć bez tego? Och, nie wiem, jak to wytłumaczyć! Po prostu myślę, że lepsza jest jedna godzina życia na tym pięknym świecie, w radości i miłości, niż milion lat, gdzieś gdzie nie ma tych rzeczy...

Rilla

Dokładnie, marigold. Również jestem tego zdania, znam to z autopsji.

Uwielbiam tę książkę - zaczytywałam się nią rok temu, nie mogąc się oderwać. Piękna i wzruszająca.