Konkurs literacki numer 1 -Dzieciństwo w literaturze

Izania

Motto:

"Powróćmy jak za dawnych lat, czyli dzieciństwo w literaturze"

Witam Was serdecznie w pierwszej odsłonie konkursu literackiego!

Nie będę udawać, że się nie denerwuję, wszak to duża odpowiedzialność, a i doświadczenie znikome.
Mam nadzieję, że będziecie się świetnie bawić, w trakcie szukania. Książki, z których pochodzą zazwyczaj znane, naprowadzanie (mataczenia) jak najbardziej mile widziane, byle w granicach rozsądku.

Odpowiedzi nie zamieszczamy na forum! Wysyłamy mailem do mnie:

Czarnaorchidea20@gmail.com

Można po kilka razy Wink

Można uzyskać w sumie 30 punktów za cytaty ( 1 za tytuł, 1 za autora) oraz po 1 punkcie za trzy dodatkowe pytania. Ogółem : 33 punkty.

Odpowiedzi możecie przysyłać do dnia 21 maja do godziny 24:00

22 maja ogłoszę wyniki Smile

Dla zwycięzcy przygotowałam małą nagrodę - niespodziankę , co mam nadzieję będzie zachętą do wzięcia czynnego udziału w konkursie.

A teraz czas na cytaty:

1.
"Biegał po całym domu i szukał komnaty,
Gdzie mieszkał, dzieckiem będąc, przed dziesięciu laty
Wchodzi, cofnął się, toczył zdumione źrenice,
Po ścianach: w tej komnacie mieszkanie kobicé?"

2.
"Dziewczynka siedziała z podkulonymi nóżkami, oparta o ramię ojca i wielkimi oczyma o dziwnym, jakby niedziecięcym spojrzeniu przyglądała się przez szybę przechodniom.
Ten wyraz oczu wcale nie pasował do jej drobnej twarzyczki. Było to raczej spojrzenie dziewczynki dwunastoletniej, a X miała dopiero siedem lat. Mimo to, od kiedy tylko sięgała pamięcią, zawsze zwykła marzyć i rozmyślać o dziwnych rzeczach, o sprawach ludzi dorosłych i o świecie, do którego należeli. Miała wrażenie, jakby żyła już bardzo długo, wiele, wiele lat."

Kim jest tajemnicza X (imię) ?

3.
"Nazwaliśmy go Y. X znalazła to stworzenie (...). Znalazła je w lesie, kilka mil od naszego obejścia - nie jest pewna, gdzie to dokładnie było.
Istota ta pod pewnymi względami nawet nas przypomina i mogą łączyć nas więzy pokrewieństwa - to jej zdanie. Ja jednak myślę, że ona się myli. Różnica w rozmiarze zdaje się świadczyć, że jest to zupełnie nowy gatunek zwierzęcia - być może ryby. Żeby sprawdzić, czy potrafi pływać, włożyłem je do wody. Zanurzyło się, ale X szybko je złapała i wyciągnęła, zanim dzięki temu eksperymentowi mogliśmy się przekonać, co to właściwie jest. W dalszym ciągu myślę, że to ryba.."

4.
"Szanowny Panie Boże,

Na imię mi Z, mam dziesięć lat, podpaliłem psa, kota, mieszkanie (zdaje się nawet, że upiekłem złote rybki) i to jest pierwszy list, który do Ciebie wysyłam, bo jak dotąd, z powodu nauki, nie miałem czasu."

5.
"Chcesz być moim przyjacielem? - zwróciła się do ptaszka jak do człowieka. - Chcesz? - A nie wyrzekła tych słów swoim szorstkim głosem, na swój zwykły rozkazujący sposób, lecz tak słodko i szczerze, tak wabiąco, że z kolei Y był nie mniej zdziwiony niż Z, gdy usłyszała jego gwizdanie.
-Hej!- wykrzyknął.-Tak to panienka ślicznie i po ludzku powiedziała, jakby panienka była prawdziwym dzieckiem, a nie starą, zgryźliwą babą..."

Jaki był to ptak?

6.
"Może więc ze strachu przed Nianią Dziam nie przywiózł osobiście trzeciej dziewczynki. Przysłał ją w koszyku przez posłańca..."

7.
" O moim synu, gdy miał osiem miesięcy, można by rzec uczciwie, że zażerał się literaturą..."

8.
"... Więc dziecko nosiło nazwisko pana Bienieckiego. A imię? Otóż imienia dziecko nie nosiło. Jakoś się tak ułożyło, że czekali ze chrzcinami na przyjazd Waleriana, który nie bardzo mógł się wydostać z Rosji Radzieckiej, więc na babcie wołano "Lala", bo taka śliczna jak laleczka. Babcia Wanda, dziadek, matka, służące, baby wiejskie- wszyscy tylko "Lalka", "Lalunia", "Lala"..."

Jakie imię otrzymała dziewczynka po licznych perypetiach?

9.
"Już się nie boję psów.
Już się nie boję ciemnego strychu.
Już się nie boję spaść z konia.
Już się nie boję włazić na drzewo.

Jak na dwunastoletnią dziewczynkę były to zwycięstwa wcale niemałe."

10.
" Uczucie osamotnienia, graniczące z rozpaczą, chwyciło małego szlachcica stalowymi szponami. Wzrok jego latał niespokojnie od przedmiotu do przedmiotu, z miejsca na miejsce, szukając czegoś znajomego i bliskiego. Spoczął wreszcie na tym kącie kanapki, gdzie siedzieli rodzice, ale i tam spał ktoś obcy. Z kątów izby, zasnutych mrokiem, wychylał się strach wielkooki, a widok gratów, stojących w półświetle, zdawał się grozić w sposób
złowrogi. Długo malec siedział na posłaniu patrząc bezsilnie i nie będąc w stanie najsroższym swoim cierpieniem odgadnąć, po co to wszystko z nim zrobiono, co to znaczy, dla jakiej racji tak jest męczony..."

11.
" Zawsze cieszono się w Zapiecku, ile razy na świat przyszedł nowy obywatel, gdyż Zapiecek zwiększał się i zyskiwał na potędze ; dotąd jednak rodziły się tam dzieci grzeczne i ciche, o których nic nie było wiadomo aż do czasu, kiedy podrosły i zaczęły brać krzykliwy udział w życiu miasteczka. Teraz jednak stało się coś nadzwyczajnego: od razu urodzili się dwaj chłopcy i natychmiast po przyjęciu na świat rozpoczęli taki wrzask , że całe miasteczko porwało się na nogi..."

12.
" A właśnie miał ważną i pilną sprawę do ojca. Od progu tedy przemówił. Oto na ziemi drwią z niego, mówią, że nie jest synem Słońca. Jeśli ojciec go kocha, niech mu powie całą prawdę i niech spełni życzenie, z którym tu przyszedł. (...) odparł, że Faeton jest jego dzieckiem i nie pytając, czego by pragnął przysiągł, że każde jego życzenie wypełni.
Wówczas młodzieniec poprosił, aby mu zezwolił raz jeden wyjechać na wozie słonecznym. Zatroskał się (...) i zaczął przekładać chłopcu, że to rzecz bardzo niebezpieczna, bo kierowanie wozem słońca jest trudem wielkim i wymaga wielkiej siły. Chłopak jednak nie chciał ustąpić. Cofać się było za późno, dał bowiem (...) przysięgę.

13.
"Zabił się - młody ... Zrazu jakaś trwoga
Kładła mi w usta potępienie czynu.
Była to dla mnie posępna przestroga,
Abym wnet gasił myśli zapalone..."

14.
"Dobry wieczór, dobry wieczór. Najmocniej przepraszam, nie chciałbym być zbyt natrętny, ale czy nie mylę się sądząc, że jesteś Córką Ewy?
-Mam na imię (...) - odpowiedziała, nie bardzo rozumiejąc, o co mu chodzi.
-Ale czy nie jesteś, proszę mi wybaczyć, czy nie jesteś kimś, kogo nazywa się "dziewczynką"? - zapytał (...).
-Oczywiście, że jestem dziewczynką - zgodziła się (...) "

15.
" Dziadek, jak zwykle krewki, dał się ponieść fali elokwencji i szeroko komentował nikczemne poczynania cesarza - matkobójcy (...). X siedział cicho i wlepiał w ekran swoje błękitne oczy, sprawiając wrażenie, że przygody durnego koziołka pochłonęły go całkowicie. Dziadek nie mógł przypuszczać , że jego opowieść zakiełkuje w duszy wnuka. Ale zakiełkowała. Szczęśliwie żadna ze zbrodni starożytnego okrutnika nie przemówiła do wyobraźni dziecka, tak silnie, jak widowiskowy casus podpalenia Rzymu."

Powodzenia!

Wiki

Jako pierwsza zgłaszam swój udział! Konkurs jest naprawdę cudowny! Ale parę fragmentów sprawia, że zaczynam poważnie wątpić w moje powodzenie w odgadywaniu cytatów Razz

. Czekam na jakieś ładne mataczenia...

Parvati

Też się zgłaszam Wink

Ale konkurs jest dość trudny, po pierwszym przeczytaniu cytatów na pewno znam 3, a 2 kolejne - jestem pewna, że gdzieś widziałam Razz

Lisa_56

Również się zgłaszam c:

Kasika

Ojej. Masakra! Niektórych to jestem pewna, że na oczy nie widziałam w życiu, ale kilka mi dzwoni. Generalnie to gratuluję pomysłu i wysiłku, i czasu poświęconego, bo chwilę musiałaś nad tym posiedzieć Mr. Green

Izania

Nie było tak źle, Kasiu. Nie mogłam się zabrać, ale jak się zabrałam to już poszło dobrze Smile

.

Czekam na odpowiedzi Smile

P.S. Cytaty nie są naprawdę trudne, większość to klasyka.

Wiki

I jak tam fragmenty? Ile macie trafionych? Very Happy

Kasika

Mi dzwoni jakieś 6 tylko, czekam na olśnienie. Mr. Green

Justyna7

Ja nie mam pojęcia... Coś mi się tylko kojarzy we 3.

Lisa_56

Wiki

Ja 11,5

. Nie mogę utrafić w ogóle 3,6,7! Może ktoś mi coś zgrabnie podmataczy? Razz

A z czym macie największy problem, bo chętnie bym coś komuś podmataczyła sama! Razz

Lisa_56

3 skąd kojarzę, ale nie mogę sobie za nic przypomnieć! Co do 6 to mogę Ci ładnie na priwie zdradzić.

Izania

Nie trzeba na privie Smile

, po to jest ten wątek , pomożesz wszystkim Smile

I nie zdradzić, tylko pomataczyć Smile

Lisa_56

Skoro można po kilka razy to ja też mogłabym prosić o mataczenie? : D

Dobrze więc. Książkę napisała kobieta, Angielka, tworzyła w wieku XX. Specjalizowała się w literaturze dziecięcej, a książka, o której mowa w pyt. 6 stała się jej pierwszą i najbardziej znaną, opowiada o trzech dziewczynkach...

Joanna Anna

I wszystko jasne;)